Alle kranten staan er vol mee, alle nieuwssites hebben hun homepage gevuld met alle narigheid van het afgelopen weekend. Vandaag houden we met z’n allen een minuut stilte om 12.00 uur. Met z’n allen staan we stil bij het verdriet dat er vrijdag in de stad van de liefde ontketend is. We denken aan de slachtoffers, aan de nabestaanden, aan de overledenen, aan de overlevenden. We prijzen onszelf gelukkig dat wij niet daar waren, daar op dat ene moment, dat achteraf het verkeerde bleek te zijn.

Om 12.00 uur vandaag zijn ze we stil. Voor even. En we denken aan een ieder die er vrijdag bij was, die het meegemaakt heeft, op welke manier dan ook. 

De vraag die bij rijst en met mij bij velen: is het hypocriet? Is het hypocriet dat we vandaag een minuut stil zijn voor alle overledenen, alle overlevenden en alle nabestaanden van de ongelooflijk bizarre en nare gebeurtenissen van de afgelopen dagen in de stad van de liefde? Is het hypocriet dat we stil zijn voor hen, maar niet stil zijn voor een ieder die overlijdt, overleeft of verliest aan hetzelfde soort geweld, maar verder van ons af is?

Ik kan er geen antwoord op vinden. Ik kan niet bedenken wat ik er van vind en of ik er überhaupt iets van moet vinden? Is het niet genoeg om vandaag even stil te zijn, stil te staan bij de gebeurtenissen? Moeten we meer doen? Kunnen we meer doen? Is er iets wat we kunnen doen?

Ook ik heb mijn profielfoto veranderd naar de Franse vlag. Ik heb dit gedaan als steunbetuiging, om te laten zien dat ik geef om mijn medemens, hoe ver weg soms misschien ook. Ik heb dit gedaan omdat ik denk dat er nooit genoeg steun kan zijn in tijden als deze. Ik denk dat we allemaal op onze eigen manier omgaan met gebeurtenissen als deze. En ik denk dat, dat prima is. Zolang we een ander er maar niet (bewust) mee kwetsen, mee raken of pijn doen. Zolang we het doen, met de beste intenties, dan is het goed. Denk ik.

Wat vind jij ervan? Is de ene minuut stilte van vandaag hypocriet?