“Maar al ben je uit de oorlog, gaat de oorlog ooit uit jou?” zingt Marco Borsato treffend in het nummer Speeltuin. Het is een vraag die ik mezelf de laatste dagen ook steeds vaker stel. Vroeger is verleden tijd, maar hoe doe je dat? Hoe zorg je dat vroeger in het verleden blijft en zich… Lees verder Gaat de oorlog ooit uit jou?
Al een tijdje loop ik rond met het idee om dit bericht te schrijven. En toch, toch stel ik het keer op keer op keer op keer weer uit. Uit angst. Uit schaamte. Bang om veroordeeld te worden. Bang om me kwetsbaar op te stellen. Bang om geraakt te worden. Toch schrijf ik vandaag deze… Lees verder Niet langer zwijgen
Dit is voor jou, voor jou en voor jou. Ik bedoel ook jou en ik spreek ook jou aan. Je bent goed zoals je bent. Je mag er zijn. Je hoeft niet beter of anders. Je hoeft niet meer of groter. Je bent prachtig zoals je bent. Je leven is niet perfect, verre van misschien… Lees verder Voor jou
Ik heb een poosje getwijfeld of ik wat zou schrijven over de #metoo-kwestie. Wil ik het wel aandacht geven? Wil ik er nog meer nadruk op leggen? Is het moment juist om erover te schrijven? Ik kwam er voor mezelf niet zo goed uit, totdat ik een paar dagen terug een aantal nogal bijzondere uitlatingen… Lees verder #MeToo
Daar was je weer. Hoopvol? Of juist wanhopig? Ik weet het niet. Ik kon niets voor jou doen. Ik kon enkel vertellen wat ik je al zo veel vaker had verteld. Een boodschap die voor jou niet fijn was. Een boodschap waar jij misschien ook wel helemaal niet zo veel mee kon, op dat moment.… Lees verder Kon ik maar…
