“Mama, kijk eens! Kijk eens wat ik getekend heb!” Ik zit in een wachtkamer en hoor een kinderstemmetje enthousiast haar moeder roepen. Ik glimlach even, terwijl ik verder lees in mijn studieboek – want he, als ik dan toch moet wachten, dan kan ik die tijd maar beter nuttig besteden. Een paar minuten later hoor… Lees verder Mama?
“Het gaat niet om eten. Ging het daar maar om, dan was het een stuk eenvoudiger.” Ik heb dat zo vaak gezegd. Tegen iedereen die erover begon. Het is niet het eten. Het is een vlucht. Een verdoving. Een middel. Maar… Nu gaat het wel om het eten. En ook weer niet. Het staat ergens… Lees verder Ik doe mijn best
Beste Fajah, Ik heb lang getwijfeld of ik een blog zou wijden aan jouw zogenoemde ‘way of life’ of jouw ‘lifestyle’. De voors en tegens afgewogen en tot de conclusie gekomen dat ik jouw boek weliswaar geen podium wil geven, maar me wel wil uitspreken over alles wat er de afgelopen tijd in de media… Lees verder Killerbody
Voor alle mooie vlinders Kon ik maar… jouw pijn wat wegnemen. Met woorden de leegte opvullen. Kon ik maar… verzachten wat verhard is. Met luisteren de stilte verdrijven. Kon ik maar… jou redden uit het moeras. Maar ik kan niet. Ik kan de stilte niet verdrijven en de leegte niet opvullen. Ik kan niet verzachten… Lees verder Vlinder
Een eetstoornis… Magere meisjes, levend op een appel, wonend in de sportschool en een innige relatie met de toiletpot. Continu in beweging. Niet zitten. Levensgevaarlijk dun. Voor niets of niemand nog bereikbaar. Enkel voor het nog minder eten, nog minder wegen. Een eetstoornis…. Bovenstaande zinnen zijn cliché. Het is een beeld dat geschetst wordt in… Lees verder Het gaat niet over…
Exploring my world 