Life is short. Voor je het weet, is het voorbij. Time heals all the wounds. Zomaar een greep uit een aantal quotes die cliché zijn, maar toch ook zo waar zijn. 

Ik ondervond het afgelopen week weer. Er gebeurde van alles in mijn eigen, persoonlijke leven. Mijn wereld stond bijna letterlijk even op z’n kop. Eerst op een nare manier, daarna werd het positief. Ik kon weer ademhalen. Even. Heel even. 

Tot woensdagavond. Wederom was het leven Te Zwaar voor nog een prachtmens. Een jonge vrouw, die eigenlijk in de bloei van haar leven zou moeten staan. Zou moeten genieten van alles waar je als twintiger van kunt genieten. Ze kon niet meer. Zo hard gevochten. Ontzettend gestreden. Maar toch. Verloren. 

Ze liet het leven voor wat het was en sloeg de weg naar de hemel in. Het was genoeg. Het was klaar. Ze wordt gemist. Velen laten tranen om haar vertrek. Zelfs een groot artiest liet weten zijn medeleven te uiten naar iedereen die haar liefhad. 

Mooi meisje, ik hoop dat je nu je rust hebt. Dat je veilig bent. Waar je nu ook bent. You’re a star in heaven no. 

En de uitleg van de titel. Die behoeft geen uitleg. Het leven te kort om daar tijd aan te besteden. De titel is er omdat het kan. Ja maar Sneep.