Gisteren was een bizarre dag en opeens kwam de dreiging van geweld wel eng dichtbij. Van een overdaad aan politieauto’s en nog grappend tegen elkaar zeggen dat we dan vast wel heel veilig moeten zijn, met zo veel agenten in de buurt, naar in lock down zitten op de universiteit en besluiten om op eigen… Lees verder Lock down
Als de woorden niet meer komen en de letters vast lijken te lopen, dan weet ik dat het de verkeerde kant opgaat. De moeilijkste weken van het jaar komen er weer aan en de sombere gevoelens zijn eveneens weer present. Het enige wat anders is dit jaar, is mijn voorbereiding. In tegenstelling tot alle voorgaande… Lees verder Decembermaand
Schrijven is mijn medicijn, de mensen om mij heen weten dat ik dat vaak zeg. Schrijven is mijn middel om met alles wat er gebeurt in de wereld, om te gaan. Ik schrijf, als ik het niet meer snap, ik schrijf als ik het juist beter wil snappen. Ik schrijf, als ik het minder goed… Lees verder Hopen dat het beter wordt
Het gaat niet over eten, over gewicht, uiterlijk. Het gaat niet om de calorieën of het eindeloze sporten. Het gaat niet over de weegschaal of het meetlint. Het gaat niet over mooi gevonden worden, er leuker uitzien. Het gaat niet over eten. Een eetstoornis is zo veel meer. Het gaat om controle en deze verliezen.… Lees verder Sluipmoordenaar
Ik staar naar het witte scherm en vraag me af welke woorden recht doen aan dat wat er gebeurd is. Of die woorden er zijn. Kunnen woorden wel iets betekenen op dit moment? Zijn de woorden niet enkel een lege huls, waarmee de pijn bedekt wordt? Zijn er woorden, woorden die nu uitgesproken kunnen worden… Lees verder Fly free
Een week en een dag later. Ik ben nu 25 jaar en 8 dagen oud, of jong. Het ligt er maar net aan hoe je bekijkt. Net als de keuze of het glas halfvol of juist halfleeg is. Maakt het uit, vraag ik me wel eens af. Wat betekent het als ik zeg dat m’n… Lees verder “Maar ik ben gelukkig… nog niet dood”
Kiezen voor het leven, het klinkt zo eenvoudig. Alsof je even bedenkt wat je nog moet halen in de supermarkt, of wat je nog even in huis moet doen voordat je to-do-list afgewerkt is. De werkelijkheid is echter anders. Het is zwart, duister en bovenal ongelooflijk eng. Als je al jaren jezelf enkel maar kapotmaakt,… Lees verder Kiezen voor het leven
Gisteren was ik jarig. Ik werd 25. Een vijf achter de twee, in plaats van een vier achter de twee zoals het afgelopen jaar. Ik werd 25, een kwart eeuw. Het klinkt misschien heel raar, maar voor mij was het nogal iets. Ik werd 25, ik ben nu 25 jaar. Vijftien jaar en een dag… Lees verder Een vijf achter de twee
Ik had ooit een mentor die me leerde dat "Ja maar" eigenlijk "Nee klootzak" betekent. Een uitspraak waar ik best een poosje over nagedacht hebt. Klopt het wel? Enkele weken geleden sprak ik jou. Je vertelde over je wanhoop. Het niet meer verder kunnen, maar ook niet mogen opgeven van jezelf. Wanhoop, vermoeidheid. Het was… Lees verder Ja maar
Je wist het niet meer, je had geen idee waarom of hoe. Waar je nog zou blijven. Je wist het niet meer, je had van alles, maar toch kon je het niet voelen. Het hoefde niet direct, maar wel op de lange termijn. En toch sprak je. We namen je leven door, in een vogelvlucht.… Lees verder Leef maar
Exploring my world 