Rennen voor je trein – terwijl dat geheel tegen je principes is – en 'm dan nog halen ook. Goede gesprekken voeren met cliënten. Overdracht en tegenoverdracht herkennen. Feedback ontvangen en horen dat je stage wellicht verlengd kan worden. Een glimlach op je gezicht, ondanks dat je je door je laatste gesprek leeggezogen bent.

Het leven is mooi, ondanks alle struggles. Het leven is mooi, ondanks alle moeilijke dingen waar ik nog mee worstel.

Iedere keer opnieuw beleef ik het intens als ik op stage ben. Als een cliënt het bloed onder m'n nagels vandaan haalt. Als een cliënt me bedankt voor het fijne gesprek, sorry zegt voor alles wat ze doet, als een cliënt zich openstelt. Voorzichtig maar ze doet het wel. Ik beleef het intens, zelfs als het gesprek niet eindigt zoals ik hoop. Het is goed. Het is mooi.

Dankbaar ben ik, keer op keer. Dat ik voor even mee mag kijken in het leven van de cliënt. Dankbaar dat ze contact zoeken en hulp vragen. Dankbaar dat ik er mag zijn. Het is helend. Ik ben er zelf nog lang niet en heb nog veel te leren. Maar dankbaar ben ik. Omdat ik dit nu mee mag maken.

Het leven is mooi, juist met de downs. Omdat alleen dan de ups ook betekenis hebben.