Daar was je weer. Hoopvol? Of juist wanhopig? Ik weet het niet. Ik kon niets voor jou doen. Ik kon enkel vertellen wat ik je al zo veel vaker had verteld. Een boodschap die voor jou niet fijn was. Een boodschap waar jij misschien ook wel helemaal niet zo veel mee kon, op dat moment.… Lees verder Kon ik maar…
Daar was je dan vandaag. Ik heb je wel gesproken, maar ik weet niet wie je bent. Je was er. Ik wist niet wat ik moest. Jouw wanhoop, eenzaamheid en pijn zo voelbaar in enkel de woorden die je sprak. Het raakte me. Jij raakte me. Zo overduidelijk aan het lijden, driftig op zoek naar… Lees verder Daar was je dan
Hoe houd je hoop, als alles uitzichtloos lijkt? Hoe houd je hoop, als je niet meer weet wat hopen is? Hoe houd je hoop, als je enkel nog pijn kan voelen? Hoe houd je hoop, als je verscheurd wordt van verdriet? Zo vaak kom ik het bovenstaande tegen in m'n stage. Gesprekken met mensen die… Lees verder Als niets meer helpt…
Rennen voor je trein – terwijl dat geheel tegen je principes is – en 'm dan nog halen ook. Goede gesprekken voeren met cliënten. Overdracht en tegenoverdracht herkennen. Feedback ontvangen en horen dat je stage wellicht verlengd kan worden. Een glimlach op je gezicht, ondanks dat je je door je laatste gesprek leeggezogen bent. Het… Lees verder Look at the stars
Ik heb het voorrecht dat ik stage mag lopen bij een organisatie waar ik de kans krijg mijzelf te ontwikkelen, op persoonlijk en professioneel vlak. Het is leerzaam, mooi en dankbaar werk. Soms is het pijnlijk. Krijg ik verhalen te horen die me diep kunnen raken. Vaak is het echter zo ontzettend waardevol. Mag ik… Lees verder Later zul je lachen
