Als de woorden niet meer komen en de letters vast lijken te lopen, dan weet ik dat het de verkeerde kant opgaat. De moeilijkste weken van het jaar komen er weer aan en de sombere gevoelens zijn eveneens weer present. Het enige wat anders is dit jaar, is mijn voorbereiding. In tegenstelling tot alle voorgaande… Lees verder Decembermaand
Wat doe je als vroeger zich herhaalt en spreken verboden wordt? Wat doe je als het heden op het verleden begint te lijken? Wat doe je als je doods- en doodsbang bent om niet geloofd te worden? Wat doe je als je zo graag praten wil, maar voor de gevolgen vreest? Nu lijkt op vroeger… Lees verder Verleden in het heden
Wat doe je als je niet meer praten kan? Wat doe je als je niets anders kunt dan doen wat je gezegd wordt? Wat doe je als je lamgeslagen bent van angst? Wat doe je als je niet beter weet en denkt dat het normaal is? Wat doe je, als je niet langer kunt vechten?… Lees verder “Het hoort erbij”
“All we can do is keep breathing, now” Soms kun je niets anders dan blijven ademhalen, omdat al het andere even te veel is. Soms is zelfs het opendoen van je ogen in de ochtend te veel, omdat de zwaarte je dan in een klap overvalt. Je realiseert je wat je allemaal had moeten doen… Lees verder Keep breathing
Als eten je vijand geworden is en de weegschaal je grootste vriend, dan weet je dat je een probleem hebt. Tenminste, dat weet ik nu. Dertien jaar geleden wist ik dat nog niet, dertien jaar geleden was het voor mij normaal geworden. Eten was mijn vijand en de weegschaal was de ene dag m’n aller… Lees verder Out in the open
Jij kent mij niet. Ik ken jou niet. Toch wil ik je vertellen dat je dapper bent. Je vertelde me dingen die je aan, zoals je het zelf zei, niet aan de mensen om je heen zou vertellen. Het maakt je kwetsbaar en dat is eng. Jouw verhaal lijkend op het mijne. Je kon me… Lees verder Hoop
Hoe tegenstrijdig kan het zijn? Een aantal weken geleden werd er een aanslag gepleegd tijdens een concert, meerdere doden, vele gewonden. Zondag een benefietconcert, om te herdenken, om te tonen dat angst geen meester wordt van de maatschappij, om te laten zien dat liefde geweld overwint, hoe dan ook. Ik heb gekeken, met tranen in… Lees verder One love
“Het gaat niet om eten. Ging het daar maar om, dan was het een stuk eenvoudiger.” Ik heb dat zo vaak gezegd. Tegen iedereen die erover begon. Het is niet het eten. Het is een vlucht. Een verdoving. Een middel. Maar… Nu gaat het wel om het eten. En ook weer niet. Het staat ergens… Lees verder Ik doe mijn best
Een eetstoornis… Magere meisjes, levend op een appel, wonend in de sportschool en een innige relatie met de toiletpot. Continu in beweging. Niet zitten. Levensgevaarlijk dun. Voor niets of niemand nog bereikbaar. Enkel voor het nog minder eten, nog minder wegen. Een eetstoornis…. Bovenstaande zinnen zijn cliché. Het is een beeld dat geschetst wordt in… Lees verder Het gaat niet over…
Omdat er altijd hoop is, daar sloot ik mijn laatst geschreven essay mee af. Een essay dat als onderwerp dwangbehandeling bij eetstoornissen betrof. Het onderwerp raakt(e) mij persoonlijk en om meerdere redenen. En momenteel komt het nog even veel harder binnen. Vanwege de situatie waarin ik me momenteel bevind. Een situatie waarin dwang niet langer… Lees verder Omdat er altijd hoop is
Exploring my world 