Gisteren was ik jarig. Ik werd 25. Een vijf achter de twee, in plaats van een vier achter de twee zoals het afgelopen jaar. Ik werd 25, een kwart eeuw. Het klinkt misschien heel raar, maar voor mij was het nogal iets. Ik werd 25, ik ben nu 25 jaar. Vijftien jaar en een dag… Lees verder Een vijf achter de twee
Dit is voor jou.
“All we can do is keep breathing, now” Soms kun je niets anders dan blijven ademhalen, omdat al het andere even te veel is. Soms is zelfs het opendoen van je ogen in de ochtend te veel, omdat de zwaarte je dan in een klap overvalt. Je realiseert je wat je allemaal had moeten doen… Lees verder Keep breathing
Als eten je vijand geworden is en de weegschaal je grootste vriend, dan weet je dat je een probleem hebt. Tenminste, dat weet ik nu. Dertien jaar geleden wist ik dat nog niet, dertien jaar geleden was het voor mij normaal geworden. Eten was mijn vijand en de weegschaal was de ene dag m’n aller… Lees verder Out in the open
De beste stukken schrijf ik meestal als ik heftig voel, de letters vormen zonder enige moeite de woorden en drukken precies uit wat ik vertellen wil. Emoties nemen het over en vloeien samen met alles wat ik wil uitdrukken. Een flow, een state of mind, in the zone zijn. Ik hoor vaker dat ik helemaal… Lees verder Krachtig in kwetsbaarheid
Ik verlang naar iemand die er is, altijd, overal, waar ik ook te vinden ben. Ik wil dat iemand mij vangt als ik val of bang ben. Ik wil vastgehouden worden, eindeloos en kunnen vasthouden aan een ander. Mijn diepste verlangen is dat er iemand is altijd, iedere seconde van de dag, iedere dag van… Lees verder Gebroken
31 december, de laatste dag van het jaar. De terugblikken op 2017 vliegen om m’n oren en van bijna al mijn vrienden heb ik inmiddels wel een fotoverslag gezien. Ik heb gelezen hoe gelukkig sommigen geweest zijn en hoe veel pijn anderen heb doorgemaakt het afgelopen jaar. Ondertussen luister ik naar de Top2000 en word… Lees verder 31 december
“Maar al ben je uit de oorlog, gaat de oorlog ooit uit jou?” zingt Marco Borsato treffend in het nummer Speeltuin. Het is een vraag die ik mezelf de laatste dagen ook steeds vaker stel. Vroeger is verleden tijd, maar hoe doe je dat? Hoe zorg je dat vroeger in het verleden blijft en zich… Lees verder Gaat de oorlog ooit uit jou?
Dit is voor jou, voor jou en voor jou. Ik bedoel ook jou en ik spreek ook jou aan. Je bent goed zoals je bent. Je mag er zijn. Je hoeft niet beter of anders. Je hoeft niet meer of groter. Je bent prachtig zoals je bent. Je leven is niet perfect, verre van misschien… Lees verder Voor jou
Ik heb een poosje getwijfeld of ik wat zou schrijven over de #metoo-kwestie. Wil ik het wel aandacht geven? Wil ik er nog meer nadruk op leggen? Is het moment juist om erover te schrijven? Ik kwam er voor mezelf niet zo goed uit, totdat ik een paar dagen terug een aantal nogal bijzondere uitlatingen… Lees verder #MeToo
